Vroeger als kind, je kan het je misschien nog wel herinneren. Een schoolreisje. Je wist niet waar je heen zou gaan, die spanning, dat avontuur! Je liet je volledig betoveren. En toen, toen werd je ouder. Volwassen. Ging je alles ver vooruit plannen en organiseren en moest alles voldoen aan je verwachtingen, je had er immers hard voor gewerkt. En dat gevoel van toen, dat van het kind dat op schoolreisje ging, die spanning voor het onbekende, dat gevoel, dat ben je ergens gaandeweg zoek geraakt. Heb je al lang niet meer ervaren. Daarvoor inruil ben je in de val van een sleur, je dagelijkse routines beland. 
Maar wat nou als je als volwassene dat gevoel van toen weer weet op te roepen, te herbeleven. Het zit ergens in je. Het is een kwestie van de juiste tricker vinden. Hoe fijn zou dat zijn.
Daar is dit concept op gericht. Dus stel niet te veel vragen en laat je verassen. Be brave. Just do it. 

Achter het reisconcept schuilt namelijk een diepere laag. Ik wil mensen naast het leren kitesurfen ook inspireren voor en over het leven. Over persoonlijke ontwikkeling. Persoonlijkheden. Zelfbewustzijn. Je ego. Zelfkennis. Zelfbewustzijn en het groter geheel. Al die gedachten en stemmetjes die je onbewust in je hoofd hebt. De wet vd aantrekkingskracht. Mediteren. Met jezelf kunnen zijn. Uit de gouden kooi van je baan stappen. Eens stil zijn. Eens offline gaan. Eens de natuur in. En nog veel meer. 

Wat maakte jou als kind gelukkig? Wat voor kind was je? Wat deed je graag. Ik geloof er namelijk in dat als we daar beter naar luisteren we dichter bij onszelf kunnen blijven, beter zijn in het volgen van onze intuïtie en daardoor instaat zijn om vanuit passie te werken. En als we dat allemaal doen. Vanuit die authentieke ik met passie werken. Bereik je niet alleen veel meer maar maken we de wereld ook allemaal een beetje aangenamere plek.

De speeltuin, dat was mijn playground. Buitenspelen. Jaren lang. Ik was een buitenspeel kind. In de zomer, in de winter. Altijd actief buiten bezig. Ik nam graag de leiding en organiseerde graag wat we die dag zouden gaan spelen.
En nu, nu ben ik 37 en doe ik dat weer. Is Europa, de zeeën, de ocean, de bergen, de natuur, de stad, mijn playground. En daag ik jou uit om eens al die conditionering los te laten, je eigen ego op zij te zetten, eens uit je bubbel te stappen, die zogenaamde comfort en luxe, de ratrace, materiële zaken, los te laten. En weer eens te gaan spelen. De tijd van je leven vliegt voorbij. Waar wacht je op. Je pensioen? Laat mij niet lachen. Let's go!